Professional Challenge

Afgelopen jaar heb ik samen met Brian Tromp, Tim Wildenburg en Bas Gnade de Professional Challenge gelopen.

Aan het begin van het jaar zijn wij onze Professional Challenge gestart. Ik had voor mijzelf bedacht om iets met coaching te doen, omdat ik daar ook mee bezig was op mijn stage op dat moment. Brian Tromp, Tim Wildenburg en Bas Gnade gingen hun PC doen over dit onderwerp, dus daar heb ik mij bij aangesloten.

Ik wilde gaan kijken naar coaching in combinatie met je identiteitsontwikkeling en onderzoeken wat daar de verbanden in waren. Ik ben met Bas gaan samenwerken en samen zijn wij een coachingsgroep gestart met een aantal eerstejaars studenten. Ik heb mij hierin verdiept in de identiteitsontwikkeling in combinatie met coaching.

Samenleving van dit moment. Centraal staat dat we momenteel leven in een prestatiemaatschappij. Jongeren moeten zich over het algemeen steeds meer bewijzen om hogerop te kunnen. Een volgend kenmerk is de toenemende materialisme en consumisme: jongeren spannen zich in om te kunnen consumeren, zij voelen druk van de sociale media om meer te consumeren. Daarbij komt dat we in een maatschappij leven waar 'alles moet kunnen'. (van der Wal, 2015)

Persoonlijkheid is een belangrijke rol als we kijken naar de identiteitsontwikkeling. Het verwijst naar een uniek patroon van psychische en gedragskenmerken dat min of meer stabiel bij een persoon valt waar te nemen. Het onderscheid je van anderen. Het bepaalt hoe jij je gedraagt, hoe je denkt en waardoor je gemotiveerd wordt. Persoonlijkheidskenmerken ontstaan tussen de ontwikkeling van nature en nurture (kenmerken van aanleg tegenover opvoeding). Onder het genetisch profiel nature vallen bijvoorbeeld je talenten, uiterlijke kenmerken etc. Onder nurture vallen je omgeving, zoals bijvoorbeeld je school, je opvoeding. (Feldman, 2016) Bij vele onderzoeken naar deze kenmerken ontstaat er een debat, het nature-nurturedebat. Jolles beaamt uiteindelijk in zijn boek dat nature en nurture verschillende aspecten zijn van een en dezelfde persoon, deze zijn niet tot elkaar herleidbaar. (Jolles, 2017)

Temperament is een begrip wat dit alles samenbrengt. Het wordt gebruikt om aan te geven hoe iemand van nature zijn gedrag afstemt op de omgeving. Het wordt onderdeel van de persoonlijkheid als aangeboren gedragskenmerk. (van der Wal, 2015)

Vele kenmerken veranderen naarmate je ouder wordt. Wanneer deze veranderen, met name tijdens de adolescentie en dus de coachingsgroep die wij hebben, komen daar identiteitsvragen bij kijken. Wie ben ik nou echt, wie of wat wil ik echt zijn/worden? Dit alles heeft te maken met ons zelfbeeld, hoe ervaar jij jezelf? Vaak gaat het zelfbeeld over het gedrag, je eigen vermogen en overtuigingen. Het staat in vergelijking met je identiteit, het zorgt voor de ervaring van jezelf als uniek persoon, die zich onderscheidt van anderen (van der Wal, 2015).

Naar aanleiding van deze informatie, ben ik gaan onderzoeken wat de studenten van ons nodig hebben. Dit heb ik geprobeerd door gerichte vragen te stellen. Daarnaast hebben Bas en ik een metacognitieve test afgenomen bij de studenten. Zo konden zij zelf gaan inzien hoe zij leren en hier hun eigen leerstrategieën op creeëren. Zo citeer ik Russell J. Quaglia (2017), dat metacognitie het belangrijkste pedagogische proces is wat geldt in een klaslokaal, volgens Aspire High.

Om succeservaringen te laten kenmerken bij de coachee, is het belangrijk om obstakels te transformeren in kansen. (Cortina, Pedro, 2018) Door gebruik te maken van Inquiry Based Learning (IBL), een methodologie om de coachee zelf de obstakels te laten transformeren met behulp van kritische vragen van de coach. De grondlegger van deze methodiek is Dewey (1933), waarbij de nieuwsgierigheid van, in dit geval, de coachee wordt benut en tot actie wordt omgezet. Door deze vraaggestuurde omgeving te realiseren als coach, ontstaat er zelfverantwoordelijkheid bij de coachee om tot besluiten te komen. Besluiten waarbij coachees een stem hebben (Quaglia & Corso, 2017) ideeën kunnen delen en zelf problemen kunnen oplossen (Bransfield, Holt, & Nastasi, 2007).

Er bestaat nog een vorm van coaching die deels overlapt met IBL, bekend als problem-based learning (PBL), maar de benaming hiervan is niet toepasselijk. Aangezien de coachees niet met problemen zitten, maar juist aan een nieuwe ontwikkeling beginnen buiten hun comfortzone, waarbij niet een vaststaand antwoord beschikbaar staat. Dit is het voornaamste verschil tussen de twee varianten. (Spronken-Smith, Bullard, Ray, Robberts, & Keiffer, 2008). Door een coachee in een kritische vraaggestuurde omgeving te laten ontwikkelen, waarbij de coachee zelf een stem heeft, ontstaat er een nadruk op samenwerking tussen coach en coachee. (Savery & Duffy, 1995). Hierbij heeft de coach de sleutelrol om het ontwikkelproces van de coachee aan te sturen of aan te wakkeren (Hmelo-Silver, Duncan & Chinn, 2007). Dit staat indirect in verbinding met de relatie tussen coach en coachee.

Deze theorie sluit aan bij onze focus op motivatie, en hoe dit aan te boren bij onze coachees. De theorie geeft aan dat de intrinsieke motivatie niet door externe factoren te bereiken is. Wij streven naar een omgeving waarin de coachees de ruimte krijgen om die transfer zelf te maken. Dit willen wij bereiken door de omgeving zo te maken dat de 3 basisbehoeften (Stevens, 2007) competentie, relatie en autonomie aanwezig zijn. In het IBL wordt al genoemd dat de relatie een grote rol speelt, dit aangezien het een bouwsteen is om te komen tot een kern van de aspiratie (Quaglia & Corso, 2017) van de coachees. Dit gebruiken we om te kijken hoe we de intrinsieke motivatie aan kunnen boren.

In het figuur hierboven is te zien hoe Deci en Ryan (2000) motivatie ingedeeld hebben. Aan ons is de taak om te ontdekken met welke onderwerpen de coachees willen werken. Van daaruit kunnen wij impulsen geven om samen met de coachee in te zien waarom ze bepaalde keuzes hebben gemaakt (Sinek, 2009). Vanuit deze waarom kunnen we kijken naar hoe en wat ze kunnen doen om het doel te bepalen.

Ryan en Deci (2000) stellen dat een goede balans tussen relatie, competentie en autonomie een essentieel instrument is om een duurzame verandering te kunnen bewerkstelligen. Ons doel is dat de coachees in gaan zien dat hun manier van werken niet de enige is, en dat ze kunnen leren van elkaar en van ons. Voorwaardelijk hiervoor is de hiervoor genoemde balans en een vertrouwensbasis.

Persoonlijkheid speelt ook belangrijke rol als we kijken naar coaching. Dit heeft te maken met de identiteitsontwikkeling en zelfverantwoordelijkheid. Het verwijst naar een uniek patroon van psychische- en gedragskenmerken dat min of meer stabiel bij een persoon valt waar te nemen. Het onderscheidt je van anderen. Het bepaalt hoe jij je gedraagt, hoe je denkt en waardoor je gemotiveerd wordt. Persoonlijkheidskenmerken ontstaan tussen de ontwikkeling van nature en nurture (kenmerken van aanleg tegenover opvoeding). Onder het genetisch profiel nature vallen bijvoorbeeld je talenten, uiterlijke kenmerken etc. Onder nurture vallen je omgeving, zoals bijvoorbeeld je school, je opvoeding. (Feldman, 2016) Bij vele onderzoeken naar deze kenmerken ontstaat er een debat, het nature-nurture debat. Jolles beaamt uiteindelijk in zijn boek dat nature en nurture verschillende aspecten zijn van een en dezelfde persoon, deze zijn niet tot elkaar herleidbaar. (Jolles, 2017)

Vele kenmerken veranderen naarmate je ouder wordt. Wanneer deze veranderen, met name tijdens de adolescentie en dus de coachee die wij hebben, komen daar identiteitsvragen bij kijken. Wie ben ik nou echt, wie of wat wil ik echt zijn/worden? Dit alles heeft te maken met ons zelfbeeld, hoe ervaar jij jezelf? Vaak gaat het zelfbeeld over het gedrag, je eigen vermogen en overtuigingen. Het staat in vergelijking met je identiteit, het zorgt voor de ervaring van jezelf als uniek persoon, die zich onderscheidt van anderen (van der Wal, 2015).

Vanuit het aspiratie model in 'Lef om te luisteren' (Quaglia & Corso, 2017) is een onderverdeling van 3 basisprincipes te zien: eigenwaarde, betrokkenheid en doelbewustzijn. Deze principes stimuleren de aspiraties van studenten. Leerlingen met hoge aspiraties presteren beter en hebben een hoger sociaal bewustzijn (Deci & Ryan, 1985, Eccles & Wigfield).

In de sociaal constructivistische kijk van Vygotsky (1995) bestaan er twee zones; de zone van actuele ontwikkeling en de zone van naaste ontwikkeling. Deze twee zones overlappen met het learning zone model (Senninger, 2000), dit model bestaat uit drie zones; de comfortzone, de uitdagende zone en de paniek zone. Om effectief te coachen zal je ervoor moeten zorgen dat de coachee niet in de comfortzone blijft, maar zich verplaatst naar de uitdagende zone door uitdaging te creëren. Hierom is de coach-coachee relatie essentieel. De actuele ontwikkeling is realiseerbaar voor de coachee zelf, terwijl de naaste ontwikkeling moet worden gerealiseerd door iemand anders, in dit geval de coach (Vygotsky, 1995).
Bij het creëren van uitdaging bij de coachee, hebben we verschillende houdingen aangenomen. Deze houdingen staan in verband met de Roos van Leary, grotendeels ontwikkeld door Timothy Leary (1957). Hierbij weten we dat gedrag bepaalde reacties oproept. Wanneer een individu zich als onderdanig gedraagt, zal de ander een dominante houding aannemen. Kortom, gedrag wat onder staat, roept gedrag op van boven. Als uitgangspunt van onze coaching gedurende de afgelopen periode, is ons doel geweest om samen met de studenten een ontwikkeling door te maken. Hierbij bevinden wij, als coaches, ons aan de rechterzijde van de Roos van Leary - leidend en helpend, samenwerkend en afhankelijk. Gedurende het coachingsproces hebben we verschillende rollen aangenomen om de effecten hiervan te evalueren. Zo is het essentieel om ook een kritische blik te werpen dat leidt tot verfrissing bij de coachee.

Leary-rose

Conclusie

Om een succesvolle ontwikkeling ter ontwaking te brengen bij de coachee, is de coachingsrelatie de grondwaarde om deze ontwikkeling aan te wakkeren. In deze relatie is het van essentieel belang om de correcte balans te vinden tussen de relatie zelf, de competentie en autonomie (Ryan & Deci, 2000). Om te voldoen aan deze behoeftes bij de coachee, is er de ruimte voor de coach om gebruik te maken van verschillende methodieken. Hierbij hebben we gemerkt dat er per individu een andere behoefte kan leven, ieder individu heeft zijn eigen identiteit (van der Wal,2015). Het is daarom uiterst belangrijk om samen in de coach-coachee relatie af te stemmen wat de behoeftes en verwachtingen zijn van elkaar. Dit levert een coöperatieve samenwerking op (Leary, 1957) en sluit een autoritaire invloed vanuit de coach uit.

Reflectie

Zelf heb ik deze Professional Challenge als succesvol ervaren. Bas en ik hadden een leuke groep eerstejaars studenten die wij konden coachen deze gehele periode. Wat ik ook mooi vond om te zien, was dat er steeds weer nieuwe studenten bij kwamen. We zijn met zijn vieren de PC gestart. Tim en Brian hebben ervoor gekozen om een eigen coachgroep te starten, dit mede omdat zij een minor deden en dus minder flexibel waren om gezamenlijk continu af te spreken. Wel hebben we met zijn vieren het theoretische kader geschreven. Eerst hebben we zelf literatuur opgezocht die ons individueel interesseerden. Vervolgens hebben we hier een theoretische kader op gemaakt en samengevoegd.

De samenwerking tussen ons vond ik erg fijn. Ik lig vaak met Bas op één lijn, dus hierin verliep het eigenlijk best makkelijk. We hadden ons theoretische kader ruim op tijd af. Naar mijn idee zijn we als groep te werk gegaan en hebben we samen deze Professional Challenge neergezet. Hierin nam niet één student het voortouw of de leiding.

Aan de hand van drie vragen hebben wij een evaluatie opgesteld voor onze coachingsgroep:
1. Wat heb ik geleerd tijdens de coachsessies?
2. Wat vond ik fijn aan de coachsessies?
3. Wat kunnen de coaches de volgende keer anders doen?

Priscilla TC1
1. Vooral geruststelling gehad en uitleg over wat bepaalde dimensies inhouden.
2. Informele sfeer en veel aandacht voor vragen en waar ik dan ook mee zat mbt portfolio.
3. ?

Eka TC1

1. Ik heb geleerd welke simpele bewijsmaterialen je kan gebruiken die wel veel betekenen voor je portfolio
2. Ik vond het fijn om de invalshoek van een oudere student te horen. Bij een leraar voelt een gesprek vaak alsof er nog een dubbele boodschap ligt. Bas en Marlon zijn duidelijk in wat er van ons verwacht word als student.
3. Het zou fijn zijn als deze gesprekken vaker zouden gebeuren. Ik snap wel dat het voor beide partijen lastig is om te plannen.

Tycho TC1

1. Hoe je op verschillende manieren competenties kan aantonen en dat je inzicht hebt in hoe andere het doen
2. Je bent met mensen die al ervaring hebben, ze kunnen je op zekere hoogte geruststellen. daarbij is geen enkele vraag te gek
3. Meer voorbeelden geven over hou jullie het hebben gedaan en vaker een coachmoment houden